Friday 28 April 2017

దర్శక "బాహుబలి" రాజమౌళి

తెలుగు సినిమాలో ఇప్పటివరకూ ఏ దర్శకుడూ సాహసించని ఒక విజన్.

భారతీయ సినిమాలో ఇప్పటివరకూ ఎవ్వరూ స్పృశించని అనేకానేక మార్కెటింగ్ టెక్నిక్స్.

ఎవ్వరూ ఊహించడానికి కూడా ఇష్టపడని ఒక ధైర్యం.

తను నమ్మిన ప్రాజెక్టు కోసం అర్థ దాశాబ్దం పాటు నిరంతర శ్రమ.

ఒక బాహుబలి.

హాట్సాఫ్ టూ రాజమౌళి ..


కట్ టూ రియాలిటీ - 

పైన చెప్పిన స్థాయిలో ఇదొక తొలి ప్రయత్నం.

అందరూ మెచ్చుకోవాలి. ప్రోత్సహించాలి.

తెలుగు సినిమా మరింత ఉన్నత స్థాయికి ఎదగడానికి, మరెందరో ఫిల్మ్ మేకర్స్ ఈ స్థాయిలో ప్రయత్నాలు ప్రారంభించడానికీ పుష్ చేయాలి.

ఒక సినిమాలో తప్పుల్నే వెదుక్కుంటూ కూర్చుంటే 1000 దొరుకుతాయి.

దానికంటే, ముందు సినిమా అనేది ఒక ఫిక్షన్ అనేది గుర్తుపెట్టుకోవాలి.  ఒక బిగ్ బిజినెస్ అనేది గుర్తుపెట్టుకోవాలి. ఒక జూదం అన్న విషయం కూడా కూడా గుర్తుపెట్టుకోవాలి.

ప్రతి చిన్న అంశాన్ని పట్టుకొని ఈకలు తోకలు పీకడం చాలా ఈజీ. కానీ, అయిదేళ్ళు కష్టపడి అంత భారీ రేంజ్‌లో ఒక బాహుబలిని 2 భాగాలుగా రిలీజ్ చేసి, విజయం సాధించి, కోట్లలో లాభాల్ని కొల్లగొట్టడం మాత్రం అంత ఈజీ కాదు.

అది రాజమౌళి సాధించాడు.

నేనూ ఒక రాయి వేయగలను ..

అసలు టెక్నాలజీ లేని రోజుల్లోనే మన సీనియర్లు మాయాబజార్‌లు, వీరాభిమన్యులు తీసి "ఔరా" అనిపించారు. మరి 100ల కోట్ల బడ్జెట్లు, ఇంత ఆధునిక టెక్నాలజీ అందుబాటులో ఉన్న ఈ రోజుల్లో ఖచ్చితంగా బాహుబలిలో చిన్న పొరపాటు కూడా ఉండటానికి వీళ్లేదు. కానీ ఉన్నాయి. రాస్తే అదొక చిన్న లిస్ట్ అవుతుంది. కానీ నేనా పనిచేయను. అది కరెక్ట్ కాదు.

ఎందుకంటే,  సినిమాకు కొన్ని పరిమితులుంటాయి. సినిమాను సినిమాగానే చూడాలి.

ఒక ఫిల్మ్ మేకర్‌గా, ఒక మార్కెటింగ్ జీనియస్‌గా రాజమౌళి సాధించిన ఈ భారీ విజయాన్ని మనస్పూర్తిగా అభినందిస్తున్నాను.   

Wednesday 26 April 2017

శత వసంతాల 'ఓయూ '

ఓయూ అనగానే ఒక ఆనందం. ఒక ఉద్వేగం. ఒక మధురస్మృతుల మాలిక.

ఫ్రేమ్ బై ఫ్రేమ్ .. చక చకా అలా నా కళ్లముందు కదిలిపోతుంటాయి.

ఫోటో తీసుకున్నప్పుడల్లా ఒక కొత్త అందంతో కనిపించే ఆర్ట్స్ కాలేజి. అందులో నేను చదివిన ఎం ఏ, ఎం ఎల్ ఐ ఎస్సీ. సాధించిన రెండు గోల్డ్ మెడల్స్ ..

పార్ట్ టైమ్‌గా అదే ఆర్ట్స్ కాలేజ్‌లో నేను ఎంతో ఇష్టంగా చదివిన మూడేళ్ల రష్యన్ డిప్లొమా. అందులోనూ నేనే యూనివర్సిటీ టాపర్ కావడం ..

ఎమ్మేలో నా గురువులు నాయని కృష్ణకుమారి, కులశేఖరరావు, గోపాలకృష్ణారావు, ఎస్వీ రామారావు, కసిరెడ్డి వెంకటరెడ్డి, ఎల్లూరి శివారెడ్డి, సుమతీ నరేంద్ర, గోపి గార్లు ..

టైపిస్ట్ శశికళ, అటెండర్ ఫక్రుద్దిన్ ..

లైబ్రరీ అండ్ ఇన్‌ఫర్మేషన్ సైన్స్‌లో నా గురువులు ఎ ఎ ఎన్ రాజు, వేణుగోపాల్, లక్ష్మణ్ రావు, జనార్ధన్ రెడ్డి, జగన్ మోహన్, సుదర్శన్‌రావు గార్లు ..

రష్యన్ డిప్లొమాలో నా గురువులు మురుంకర్, కల్పన, ప్రమీలాదేవి గార్లు ..

నా క్లాస్‌మేట్స్, నా ఫ్రెండ్స్ ..

రష్యన్ డిప్లొమాలో తెలుగు మాట్లాడని సిటీ అమ్మాయిలు ..

నేనున్న ఏ హాస్టల్, మంజీరా హాస్టళ్లు ..

ఏ హాస్టల్లో రూమ్ నంబర్ 6, రూమ్ నంబర్ 55 ..

నా ఆత్మీయ మిత్రులు "బిగ్ ఫైవ్", మా యాకూబ్, మా గుడిపాటి, మా సాదిక్ అలీ, మా కాముడు ..

ఏ హాస్టల్ మెస్, పుల్లయ్య, పొద్దున చపాతీలు, ఆమ్‌లెట్, మధ్యహ్నం భోజనంలో అన్ని కూరలతోపాటు చిన్న ప్లేట్‌లో మటన్ ముక్కలు, సండే స్పెషల్, సంవత్సరానికోసారి 'మెస్ డే' రోజు కోడికి కోడి తినడాలు .. చివర్లో స్వీట్ పాన్‌లు ..

క్యాంపస్‌లో మెయిన్ క్యాంటీన్, ఆర్ట్స్ కాలేజ్‌లో చెట్లకింది క్యాంటీన్ ..

రాత్రిళ్లు హాస్టల్ వెనకాల బండలమీద నర్సిమ్మ తడికల క్యాంటీన్‌లో ఆమ్‌లెట్ తిని చాయ్‌లు తాగడం, అర్థరాత్రి దాటేదాకా అవే బండలమీద కూర్చొని సిగరెట్లమీద సిగరెట్లు కాలుస్తూ కవిత్వాలూ, కబుర్లూ, చర్చలూ, కొట్లాటలు, తిట్టుకోడాలు ..

గంటలకొద్దీ కూర్చొని గడిపిన ఆర్ట్స్ కాలేజ్ లాన్స్, మెయిన్ లైబ్రరీ మెట్లు, ల్యాండ్‌స్కేప్ గార్డెన్ చెట్లనీడలు ..

టాగోర్ ఆడిటోరియంలో ఫంక్షన్లు, సినిమాలు ..

ఆడిటోరియం వెళ్లేదారిలో సన్నని గోడపైన సర్కస్ చేస్తూ నడిచిన రాత్రులు ..

క్యాంపస్ గోడ దూకి వెనకే వున్న ఆరాధన థియేటర్లో వారం వారం సినిమాలు, ఈలలు, పెడబొబ్బలు ..

తెరమీద "అచ్చా అచ్చా .. బచ్చా బచ్చా" పాట వస్తున్నప్పుడు రెచ్చిపోయి లేచి ఎగరడాలు ..

టికెట్ దొరకనప్పుడు మేనేజర్ రూమ్‌లోకి వెళ్లి గొడవపడటాలు ..  

స్టుడెంట్ యూనియన్‌ల మీటింగులు, గొడవలు, తలలు పగిలి రక్తాలు కారే కొట్లాటలు, తపంచాలతో కాల్పులు ..        

ఒరిస్సా, వైజాగ్, అరకు, బెంగుళూరు, మైసూరు, ఊటీ, కొలనుపాక .. విహార యాత్రలు ..

కోర్సులు పూర్తయ్యాక, ఒక్కో మిత్రుని వీడ్కోలు అప్పుడు ఆగని కన్నీళ్లతో వెక్కి వెక్కి ఏడ్వటాలు ..  
ఇంకా ఎన్నో .. ఎన్నెన్నో .. అన్నీ .. గుర్తుకొస్తున్నాయి.

ఇన్ని జ్ఞాపకాలనిచ్చిన నా ప్రియమైన ఉస్మానియా విశ్వవిద్యాలయం శతవసంతాల సంబరాలు ఈరోజు ప్రారంభమవుతున్న సందర్భంగా, ప్రతిష్ఠాత్మక ఓయూతో అనుబంధం ఉన్న ప్రతి ఒక్కరికీ నా హార్దిక శుభాకాంక్షలు.

నా గురువులందరికీ శిరసాభివందనాలు ..

Monday 17 April 2017

గుడ్‌బై, ఫేస్‌బుక్?!

ఫేస్‌బుక్ ఇప్పుడు నిజంగా బోర్ కొడుతోంది నాకు.

ఆ అర్థంలేని పిచ్చి పిచ్చి పొస్టులు, కామెంట్లు, సెల్ఫీలు .. అన్నీ నిజంగా ఇప్పుడు నాకు తెగ బోర్ కొడుతున్నాయి.

ఒక ఎడాలిసెంట్ హైస్కూల్ పిల్లల గ్రూప్, క్లాస్‌రూంలో టీచర్ లేనప్పుడు చేస్తున్న 'ఫిష్ మార్కెట్' గొడవలా అనిపిస్తోంది నాకు.

ఇప్పుడు నేనున్న 101 వత్తిళ్ల మధ్య, ఫేస్‌బుక్‌లో పోస్టులు పెడితే ఒక ప్రాబ్లమ్, ఫేస్‌బుక్‌లో ఉండీ పోస్టులు పోట్టకపోతే ఒక ప్రాబ్లంలా ఉంది.

రోజుకి ఒక 40 నిమిషాలు కూడా ఇక్కడ గడపకపోయినా, ఫేస్‌బుక్‌కి నేను పూర్తిగా ఎడిక్ట్ అయిపోయానని మావాళ్లు చాలామంది అనుకుంటున్నారు.

ఇదంతా ఎందుకు .. అసలు ఫేస్‌బుక్‌కే గుడ్‌బై చెప్పేస్తే?!


కట్ టూ ట్విట్టర్ -  

ట్విట్టర్ ఒక ఎలైట్ సోషల్ మీడియా.

సోషల్ మీడియాలో ఉనికి కోసం ఇదొక్కటి చాలు నాకు. దీనికి ఫేస్‌బుక్‌ను కనెక్ట్ చేస్తే సరిపోతుంది. నా ట్వీట్స్ అన్నీ ఎఫ్ బి లోనూ కనిపిస్తాయి.

తప్పనిసరి అనుకున్నప్పుడు ఒకటి రెండు పోస్టులు పోస్ట్ చేయడం పెద్ద సమస్య కాదు.

ట్విట్టర్‌లో ముందొక లక్ష ఫాలోయర్స్‌ను సంపాదించుకోడమే కష్టం. తర్వాత అదే 10 లక్షలకు చేరుతుంది.

కొంచెం కష్టమే.

అసాధ్యం మాత్రం కాదు. 

Tuesday 4 April 2017

సినిమా కష్టాలు ఎవ్వర్నీ వదలవ్!

నాకు తెలిసి సినిమా కష్టాలు పడకుండా పైకివచ్చినవారు లేరు!

ఎంత సినిమా బ్యాగ్రౌండ్ ఉన్నా సరే, ఎంత డబ్బున్నా సరే, ఎంతో టాలెంట్ ఉండి మరెంతో టాప్ రేంజ్‌లోకి వచ్చినా సరే .. ఏదో ఒక టైమ్‌లో, ఏదో ఒక రూపంలో ఈ సినిమా కష్టాలనేవి ఈ రంగంలో ఉండేవాళ్లను తప్పక ఎటాక్ చేస్తాయి.

ఈ స్టేట్‌మెంట్‌కు ఎలాంటి రిలాక్సేషన్ లేదు. ఉండదు.

ఒక టాప్ రేంజ్ హీరోగా తన సినిమాలతో దేశాన్ని ఉర్రూతలూగించిన ది గ్రేట్ అమితాబ్ బచ్చన్ నివసించే ఇంటిని బ్యాంక్ వాళ్లు వేలానికి పెట్టే పరిస్థితి వచ్చింది ఒక దశలో.

అప్పటికే సూపర్ డూపర్ హిట్స్ ఇచ్చి, బాగా సంపాదించి, ఇంకా అదే రేంజ్‌లో సినిమాలు చేస్తున్న సమయంలోనే దర్శకుడు పూరి జగన్నాథ్ సుమారు 85 కోట్లు పోగొట్టుకొని ఆర్థికంగా ఒక్కసారిగా మైనస్‌లోకి వెళ్లిపోయాడు.

భాయ్‌జాన్ బజ్‌రంగ్, బాహుబలి వంటి భారీ హిట్స్‌తో చరిత్ర సృష్టించిన రచయిత విజయేంద్రప్రసాద్, అప్పట్లో చదివించే స్థోమతలేక తన కొడుకు రాజమౌళి చదువుని ఇంటర్‌మీడియట్‌తోనే ఆపేశారు.

ఒక ట్రెండ్ సెట్టర్ సినిమా ఇచ్చి చరిత్ర సృష్టించిన తర్వాత కూడా, ఒక మేవరిక్ దర్శకుడు, ఆయన టీమ్ .. తమ సొంత బేనర్లో మరో సినిమా చేస్తున్న సమయంలో .. లంచ్‌కి డబ్బుల్లేక బండిమీద రేగుపళ్లు కొనుక్కుని తిన్నారంటే నమ్ముతారా?

ఇలా ఎన్నయినా ఉదాహరణలు ఇవ్వగలను.

దీన్నిబట్టి అసలు సక్సెస్‌లు లేనివారి కష్టాలు ఏ రేంజ్‌లో ఉంటాయో ఎవరైనా చాలా ఈజీగా ఊహించవచ్చు.


కట్ టూ అసలు పాయింట్ - 

సినిమా కష్టాలకు సక్సెస్, ఫెయిల్యూర్స్ అనేవాటితో అస్సలు సంబంధం ఉండదు అని చెప్పడమే ఇక్కడ నా పాయింట్. మరో ముఖ్యమైన పాయింట్ ఏంటంటే .. సినిమాల్లోకి ఎంట్రీనే ఉంటుంది. ఎక్జిట్ మన చేతుల్లో ఉండదు.  

సినిమా ఎవ్వర్నీ వదలదు. దీన్లోకి ఎంటరయినవాడు సినిమానీ వదల్లేడు.

దటీజ్ సినిమా. 

Saturday 1 April 2017

ఒక ఇంగ్లిష్ సినిమా!

"వన్ షాట్ .. టూ ఫిలింస్" అని ఆమధ్య ఒక బ్లాగ్ రాశాను.

అది, ఒక సినిమా బడ్జెట్‌తో ఇంగ్లిష్, తెలుగు భాషల్లో రెండు సినిమాలు చేయడం గురించిన ఒక ఆలోచన.

అయితే, అది అప్పటి ఆలోచన.

వాతావరణం ఎలా మారుతుంటుందో మనిషి మైండ్ కూడా అలా మారుతుంటుందట ఎప్పుడూ. సో, ఇప్పుడు నా ఆలోచనలో కూడా మళ్లీ కొంచెం మార్పు.  


కట్ టూ నా తొలి ఇంగ్లిష్ సినిమా - 

ఒక సినిమా ఒక భాషలో తీయాలనుకొంటే .. ఆ ఒక్క భాషలో తీస్తే చాలు అన్నది నా వ్యక్తిగత అభిప్రాయం.

రెండు మూడు భాషల్లో రెండు మూడు వెర్షన్స్ తీసో, డబ్ చేసో ఒకే సారి విడుదల చేయడం అనేది కేవలం మణిరత్నం, శంకర్, ఇప్పుడు రాజమౌళి లాంటి కొందరు హైలీ బ్రాండెడ్ డైరెక్టర్ల సినిమాల విషయంలో మాత్రమే వర్కవుట్ అవుతుంది. ఇతరుల విషయంలో ఇది పూర్తిగా ఒక వృధా ప్రయాస మాత్రమే అవుతుంది.

సో, నేననుకొన్న నా మొదటి ఇంగ్లిష్ సినిమా ఒక్క ఇంగ్లిష్‌లో మాత్రమే తీయడానికి డిసైడ్ అయిపోయాను. ఇది దేశమంతా మల్టిప్లెక్సెస్‌లో మాత్రమే రిలీజ్ అవుతుంది. బయట యూఎస్, యూకె మొదలైన దేశాల్లో కూడా రిలీజ్ అవుతుంది.

ఇలా అనుకొన్న తర్వాత, ఉన్నట్టుండి ఈ సినిమా కాన్వాస్ చాలా పెద్దదైపోయింది. బడ్జెట్ కూడా మేం ముందు అనుకొన్న రేంజ్‌ను దాటిపోయింది.

ముందు జీరో బడ్జెట్‌తో ప్రారంభించినా, కనీసం కోటి రూపాయల బడ్జెట్‌కు గాని కాపీ రాదు!

నేను, నా చీఫ్ టెక్నీషియన్లు వీరేంద్ర లలిత్ (ముంబై), ప్రదీప్‌చంద్ర ఈ విషయంలో ఎంత కష్టమైనా సరే పడటానికి సిధ్ధంగా ఉన్నాము.

ఇదేదో సరదాకు తీస్తున్న మామూలు ఇంగ్లిష్ సినిమా కాదు. సీరియస్‌గా, ఒక సిన్సియర్ ఆలోచనతో తీస్తున్న మెయిన్‌స్ట్రీమ్ కమర్షియల్ సినిమా.

టైటిల్, కొద్ది రోజుల్లో.