అది అబధ్ధమయినా సరే. ముందు నాకు నచ్చాలి. నేను ఇష్టపడాలి. ఎట్‌లీస్ట్, ఆ క్షణం .. అది నాకు కిక్ ఇవ్వాలి.
ఆ రాతల కోసమే ఈ నగ్నచిత్రం బ్లాగ్.
ఏ హిపోక్రసీ లేదు. ఏ ఇన్‌హిబిషన్స్ లేవు. నేను రాయాలనుకున్నది రాస్తాను. నచ్చినవాళ్లు చదువుతారు. నచ్చనివాళ్లు ఒకే ఒక్క క్లిక్‌తో ఇంకో బ్లాగ్‌లోకో సైట్ లోకో వెళ్లిపోతారు. అంతే.
ఇప్పుడు నేను చేస్తున్న రొమాంటిక్ హారర్ చిత్రం షూటింగ్, ఆ తర్వాత పోస్ట్ ప్రొడక్షన్ పనులు, ఇతర వ్యక్తిగతమయిన కమిట్‌మెంట్‌ల వత్తిడిలో అస్సలు సమయం లేక, సమయం మిగుల్చుకోలేక .. అసలీమధ్య నేను నా బ్లాగ్‌ని దాదాపు మర్చేపోయాను.
ఎప్పుడో ఒకటీ అరా బ్లాగ్ పోస్ట్ తప్ప అసలేమీ రాయలేదీ మధ్య.
ఇది పెద్ద నేరం. నా దృష్టిలో.
రాయగలిగివుండీ, రకరకాల కారణాలను వెతుక్కొంటూ రాయకుండా ఉండటం, అలా ఉండగలగటం .. నిజంగా పెద్ద నేరం.
ఏదో రాసి ఎవర్నో ఉధ్ధరించాలన్నది కాదు ఇక్కడ విషయం.
రాయడం ఒక థెరపీ. ఒక యోగా. ఒక ఆనందం. ఒక కళ. ఒక గిఫ్ట్.
ఇది అందరకీ రాదు. అందరివల్లా కాదు.
ఇలాంటి గొప్ప అదృష్టాన్ని వినియోగించుకోకపోవడం నిజంగా నేరమే.
ఈ నిజాన్ని నేను పదే పదే రిపీటెడ్‌గా రియలైజ్ అవుతుంటాను. అదో పెద్ద జోక్!
కట్ టూ ఫేస్‌బుక్ -
ఈ బ్లాగ్ పోస్ట్‌ని నేను "థాంక్ యూ 2014" అని రొటీన్‌గా రాయాలనుకున్నాను. అందరికోసం. కానీ, అది పచ్చి అబధ్ధం. హిపోక్రసీ.
నేను థాంక్స్ చెప్పాల్సింది ఫేస్‌బుక్ కి. దాని రూపశిల్పి మార్క్ జకెర్‌బర్గ్‌కి.
ప్రపంచం నలుమూలల్లో ఎక్కడెక్కడో ఉంటున్న నా స్నేహితులతో, శ్రేయోభిలాషులతో ఎదురెదురుగా కూర్చుని కబుర్లు చెప్పుకుంటున్నట్టే నేను మాట్లాడగలుగుతున్నాను. నాకంతకుముందు అస్సలు పరిచయంలేని, నా భాషకాని, నా సంస్కృతికాని అద్భుతమయిన సృజనశీలురు ఎందరితోనో కూల్‌గా హస్కులు వేయగలుగుతున్నాను.
నేను కలలోకూడా ఊహించని ప్రపంచస్థాయి వ్యక్తులతో ఎన్నెన్నో విషయాల్లో ఎంతో సులభంగా సంభాషించగలుగుతున్నాను.
అయితే ఇదంతా ఉట్టి టైమ్‌పాస్ కాదు. వైరుధ్యాలమయమైన అంతరంగాన్ని ఆవిష్కరించుకొనే ఒక అవుట్‌లెట్. ఒక అద్భుతం. అవధులు లేని ఒక జీవితం.
ఇప్పుడు, ఇవాళ .. అనుకోకుండా కుదిరిన ఒక మంచి అవకాశం ఇది.
అవధులు లేని ఒక కొత్త జీవితాన్ని అద్భుత రూపంలో అందించిన ఫేస్‌బుక్ కి థాంక్స్ చెప్పకుండా ఎలా ఉండగలను?
సో, థాంక్ యూ, ఫేస్‌బుక్!
2014 లో నీ తోడుని నేనెన్నటికీ మర్చిపోలేను. నీతో కలిసే ఇప్పుడు 2014 కి వీడ్కోలు చెబుతున్నాను. 2015 కి స్వాగతం పలుకుతున్నాను.
