లవ్ ఇన్ మెట్రో!

ప్రపంచంలో చూడదగ్గ 41 గొప్ప ప్రదేశాలతో - 'న్యూయార్క్ టైమ్‌స్' పత్రిక గత సంవత్సరం ఒక లిస్టు ప్రచురించింది. అందులో మన హైదరాబాద్ 19 వ స్థానంలో ఉండటం గొప్ప విషయమే. ఆ రేంజ్‌లో దూసుకుపోతున్నాం మనం! ఈ బ్లాగ్ చదివాక బహుశా మీకూ అవుననే అనిపిస్తుంది..  

"పబ్లిగ్గా ముద్దుపెట్టుకోవడం" నేరం ఏమీ కాదంటూ డిల్లీ హైకోర్టు పచ్చ జెండా ఊపిందని గత ఏప్రిల్‌లో  ఒక బ్లాగ్‌లో చదివాను. పై ఫోటో అప్పటిదే!

ఓ పదేళ్ల కిందటే నేనీ "లిప్ టూ లిప్" పబ్లిక్ కిస్సింగ్ దృశ్యాల్ని డిల్లీ, ముంబైలలో చూశాను. ఇప్పటికి ఈ కల్చర్ మరింత గట్టిపడిపోయుంటుంది. అందులో నో డౌట్. డిల్లీలో బహుశా ఇది మరింత "కామన్" అయిపోయిందేమోలే అనుకుని అప్పటికి సరిపెట్టుకున్నాన్నేను. 

కట్ చేస్తే -

ఇదే దృశ్యాన్ని నిన్న సాయంత్రం 4 గంటలకు, నేను వెళ్తున్న కారు ఒక ట్రాఫిక్ సిగ్నల్ దగ్గర ఆగినప్పుడు చూసి కొద్దిగా షాక్ అయిపోయాను. అది కూడా ఏ రోడ్డు పక్కనో, ఏదో ఒక మూలనో కాదు. సాక్షాత్తూ సికింద్రాబాద్ రేతిఫైల్ బస్టాండు చౌరస్తాలో!  

పక్కనే ముగ్గురు ట్రాఫిక్ పోలీసులు వాళ్ల డ్యూటీలో వాళ్లు బిజీగా న్నారు. బస్సులు, కార్లు, టూ వీలర్లూ, నడిచే మనుషులూ ... ఎవరి రొటీన్ పరుగులో వాళ్లున్నారు. ఆ ఇద్దరు ప్రేమికులకు ఇవేవీ పట్టలేదు. అసలు పట్టించుకునే ఫీలింగ్‌లోనే వాళ్లు కనిపించలేదు! అలాగని, పబ్లిగ్గా వాళ్లు చేస్తున్న ఆ  పని ఏమాత్రం ఎబ్బెట్టుగా కూడా కనిపించలేదు.

కొన్ని క్షణాల తర్వాత, ఆ ప్రేమ జంటలోని అబ్బాయి వేగంగా రైల్వే స్టేషన్ వైపు కదిలాడు. అతను వెళ్తున్న వైపు ఒక్క క్షణం అలాగే చూసి, అమ్మాయి వేగంగా "బ్లూసీ" వైపు కదిలింది.

నడిరోడ్డుమీద కొన్ని క్షణాలు నేను చూసిన ఆ ఓపెన్ 'లిప్ టూ లిప్' ముద్దు సీన్‌లో నేనెలాంటి అసభ్యత, అసహజత్వం ఫీలవ్వకపోవటం నాకే ఆశ్చర్యమేసింది. యవ్వనం కోరిక ఆపుకోలేక పెట్టుకున్న ముద్దు కాదది... ఖచ్చితంగా. కానీ, 24 గంటలు గడిచినా నేనింకా ఆ దృశ్యం గురించే ఆలోచిస్తున్నాను. ఇప్పుడు బ్లాగ్‌లో కూడా రాస్తున్నాను. 

కారణం -

చుట్టూ ఉన్న ప్రపంచాన్ని ఏమాత్రం పట్టించుకోకుండా - నాలుగు రోడ్ల కూడలిలో, అలా లిప్ లాక్ సీన్లో మునిగి పోయిన ఆ ప్రేమికులిద్దరూ జస్ట్ ఇప్పుడిప్పుడే టీనేజ్ లోకి వచ్చిన పిల్లలు!

ఆక్టోపస్‌లా అన్నివైపులా కదులుతూ విస్తరిస్తున్న గ్లోబలైజేషన్ పుణ్యమా అని బయటి సంస్కృతిని మనం అనుకరిస్తున్నామా? లేదంటే, కాలంతోపాటు సహజంగానే మన సంస్కృతి కూడా మారిపోతోందా?